Tijdens onze voorleesweek wilde ik zeker ook een boekje rond emoties voorlezen. Je merkt immers dat de kinderen echt wel bezig zijn met bang, blij, verdrietig, boos... Ik heb mijn naaimachine van onder het stof gehaald en ging aan de slag met een oude schort en vilt. Ik werkte met verschillende kleuren en maakte de kleurenmonsters na. Elk kleur is een gevoel. Ik zorgde voor velcro op mijn schort en voor velcro op de achterkant van de monstertjes. De kinderen kunnen zo het monstertje niet alleen zien en beleven tijdens het verhaal maar ook eens vast nemen en plakken op mijn schort.
Ik las het verhaaltje voor over het kleurenmonster van Anna Llenas. Bij ieder kleurtje mochten de peuters zelf het monstertje uit het zakje nemen met het juiste kleurtje. We probeerde telkens bij een kleur de juiste emotie te zoeken en na te doen. Tijdens het verhaaltje pas ik mijn stem aan volgens de gevoelens van het monster. Dat zorgde voor heel veel reactie bij de peuters. het verdrietig monstertje konden ze in hun handen nemen en een knuffel geven "Gaan we het monstertje troosten? Ja hé, want het is verdrietig. Geef het maar een dikke knuffel", het bang monstertje werd geaaid, het verliefd monstertje kreeg een zoentje,… vooraleer het op mijn schort terecht kwam. Heel leuk om zoveel reactie te krijgen. De peuters hadden heel veel inleving tijdens het verhaal. De betrokkenheid was enorm. Op het einde zorgde de volgeplakte vertelschort voor een soort van herhalen van het verhaal.
De vertelschort kun je natuurlijk ook bij andere verhaaltjes gebruiken, maar ook bij liedjes. Figuurtjes met velcro en plakken maar. Een heel fijne manier om te visualiseren.
