We merken dat op tijd en stond een rustmomentje, een ontprikkelmomentje inbouwen voor de kinderen ontzettend veel deugd kan doen op emotioneel vlak. Soms verduisteren we de ruimte en zetten we rustige muziek op. Soms bieden we kleine lampjes aan waarmee ze dan op de muur kunnen schijnen maar deze keer wilden we iets doen rond schaduwen.
Er wordt een groot wit doek opgehangen. Dit op zich zorgt al voor verwondering en spelplezier (kiekeboe, tegen tikken,...). "Waar ben je, Siham? O, Siham is achter het doek!" Eens het doek langs alle kanten is ontdekt, is het tijd voor een nieuwe verwonderingsimpuls.
Door aan de ene kant een bureaulamp op het doek te richten, kunnen de kinderen aan de andere kant opeens schaduwen zien. Wat een mooi moment. We beginnen eenvoudig met onze handen. Eens zwaaien; "Zwaai je mee?" - eventueel begeleid door een liedje. Daarna kunnen we ook spelen met afstand: een kleine hand (dichtbij het doek) die groter wordt naarmate je verder van het doek weggaat. "Wauw, hap hap hap. Ik pak je neus!" Een bewegend been - een gezicht dat dichterbij komt... Eindeloos veel speelplezier. Een dierenfiguurtje geeft natuurlijk ook toffe schaduwen en zorgt dat je nog meer in talige interactie kunt gaan met de kinderen. "Daar is de krokodil, olala, ik ben bang" of "Leo de leeuw die brult nogal zeg"
Schaduwen maken met allerlei vormen/speelgoed uit de ruimte - een soort van objectentheater - en daaruit kunnen dan weer verhaaltjes ontstaan.
Onderzoeken en ontdekken
Uitbeelden, drama- en fantasiespel
• Taal en communicatie
• Emotionele ontwikkeling
• Ontwikkeling van een positieve identiteit
• Sociale ontwikkeling
• Verbondenheid met anderen
• Zin voor initiatief
• Grote motoriek
• Exploreren van de fysische wereld
• Verstandelijke ontwikkeling
Bouw het spel op stap voor stap. Zorg eerst voor exploratie-tijd bij het doek om dan naar de verwondering van de schaduwen over te gaan.
