Elke keer opnieuw zijn kinderen verwonderd over licht en donker. Toen de lokale middelbare school ons een overheadprojector aanbood, was ons antwoord snel klaar! Toen ikzelf aan Sint-Lucas vormgeving studeerde, maakte ik een paper over schaduwkunst, zoals die van Fred Eerdekens bijvoorbeeld. Dit inspireerde me om de mogelijkheden van het schaduwspel in het kinderdagverblijf ook steeds meer uit te werken.
Gebruik eerst de lichtprojector op zich (zonder extra attributen). Dit leidt tot verschillende taal- en beweegspelletjes. "Hoe groot kan je jezelf maken?" "Probeer het schaduwhand op de muur te vangen!" "Hé, kijk... het hand springt opeens naar het plafond?!" "Waar is mijn duim?"
Leg ook eens een voorwerp op het lichtvlak. "wauw Jannes, zie je dat? Nu is jouw knuffel wel heel groot!"
Laat het dagelijks zingmoment ook eens op een andere manier zien en beleven. Zoek allerlei handschaduwfiguren die passen bij de liedjes en laat ze uitvergroot op de muren zien terwijl je zingt.
Teken enkele delen van een voorleesboek over en laat ze meer dan levensgroot op de kast verschijnen, op de grond,... Lees ondertussen het verhaal voor.
Omdat de kinderen het ook fijn vinden om zich af en toe helemaal onder te dompelen in andere sferen druk ik transparanten af met verschillende omgevingen. Zo kan je met de overheadprojector en de jungle-slide je lokaal opeens in een junglesfeer brengen en enkele minuten later zit je midden op zee...
Laat de machine niet onbeheerd achter. Ze is gelukkig robuust genoeg om om te gaan met ontdekkende peuterhandjes, maar het is toch best dit in de gaten te houden.